Kiedy wykonać zabieg T2 w pszenicy?

T2 w pszenicy ozimej ma za zadanie chronić liście podflagowe i flagowe przed infekcjami mączniakiem prawdziwym, brunatną plamistością, rdzą żółtą i brunatną, a także septoriozami. Dzięki zastosowaniu zabiegu T2 ryzyko chorób jest dużo mniejsze. 

Czemu właściwie służy zabieg T2?

Do głównym zadań t2 w pszenicy jest kontynuacja ochrony, która została wykonana w pierwszym zabiegu fungicydowym. Takie działania muszą być odpowiednio zaplanowane i konsekwentne, gdyż tylko wtedy przyniosą rezultaty. Zabieg T2 jest niesłychanie istotny, dlatego powinien być wykonany zanim działanie ochronne T1 się zakończy. Poza tym należy mieć na uwadze to, że przerwy między zabiegami nie mogą być zbyt długie. Decydując się na zakup preparatu T1 i T2 należy bardzo dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi dołączonej do opakowania. Kluczowe będą też informacje dotyczące sposobu przemieszczania się substancji aktywnych w roślinie, a także deklarowanej długości ochrony. Jeżeli nie wykonamy zabiegu T2 w pszenicy zanim substancje w T1 przestaną działać, wówczas może okazać się on nieskuteczny. Najlepiej stawiać na gotowe produkty skomponowane z trzech aktywnych substancji lub mieszanki. Pamiętajmy, aby wybierając preparat do zabiegu T2 uwzględnić substancje zastosowane w T1.  Warto zwrócić uwagę przede wszystkim, jakie dominują patogeny w łanie. Tylko wtedy będzie można działać skutecznie. Do walki z chorobami pszenicy bardzo rzadko stosuje się wyłącznie jedną substancję czynną. Aby preparat przynosił dobre rezultaty przeważnie stosowane są różnego rodzaju mieszaniny. Łączone są triazole (epoksykonazol, protiokonazol, propikonazol, tebukonazol) ze strobilurynami lub jedną z substancji z grupy SDHI. Takie preparaty doskonale radzą sobie z mączniakami. Warto monitorować szkodniki w łanie.

Jakie szkodniki można spotkać w pszenicy?

Szkodników niestety sukcesywnie przybywa, powodują duże straty zbóż, co więcej doprowadzają do tego, że ich jakość jest niższa. Jakie są najczęściej spotykane szkodniki? Septorioza paskowana liści to szkodnik, który zdecydowanie najczęściej występuje w zbożu. Infekcję mogą powodować resztki pożniwne, samosiewy lub ozimy, na których grzyb zimuje w formie piknidiów. Pierwsze zakażenie pojawia się jesienią, wiosną infekcja się nasila. Innym szkodnikiem jest rdza żółta, którą powoduje grzyb Pucciniastriiformis, rozwija się w temperaturze około 10 stopni Celsjusza. W takich warunkach kiełkują zarodniki, które penetrują liście. Niestety, jeśli warunki są sprzyjające to rdza żółta jest w stanie zarazić całą roślinę i może powodować straty w plonie sięgające, nawet 50-70%. Dużym zagrożeniem dla pszenicy może okazać się także brunatna plamistość liści, która pojawiła się jeszcze w latach 80-tych. Jeżeli szkodnik będzie miał korzystne warunki do rozwoju, wówczas może przyczynić się do straty plonów o połowę. Objawami brunatnej plamistości są głównie plamy występujące na liściach, choć niekiedy przechodzą także na pozostałe organy. Zazwyczaj na dolnych liściach pojawia się mała owalna plama żółtej barwy. Po dwóch dniach można zaobserwować ciemne przebarwienia, które następnie przekształcają się w wyraźną ciemną plamę.